Hanımefendi ne yapıyorsunuz? Korkuttunuz.
Bu oyun bizlere ne anlatıyor? Ana karakterimiz kim?
Merak etmeyin, okuyacağınız bu Resident Evil 7: Biohazard inceleme yazısında, hikaye ile alakalı keyfinizi kaçıracak kilit bir bilgi yer almıyor. Gönül rahatlığı ile okuyabilirsiniz. Ana karakterimizin adı,Ethan Winters. Kendisinin; yaşını, işini veya suratı hakkında pek bir şey bilmiyoruz. Bu ağabeyimizin hayatında bir de, karısı var. Onun adı da, Mia. Mia, yapacağı bir iş seyahati nedeni ile şehir dışına çıkar ve ondan bir süre haber alamayız. Daha sonra kendisi bize; her şeyin yolunda olduğunu, yakında eve döneceğini ve bizi çok özlediğini söylediği bir video mesajı, e-posta ile yollar. Ardından, bir süre sonra Mia, bize yeni bir video mesaj yollar. Ancak bu mesajda her şey farklıdır.
İlk videodaki Mia gitmiş, yerine telaşlı ve stresli bir Mia gelmiştir. Bu mesajda, bize yalan söylediğini, şu an için diyebileceği tek şeyin, eğer mesaj ona ulaşırsa, bu işe bulaşmaması gerektiğini söyleyen Mia’dan, 3 yıl boyunca başka bir haber alamayız. Geçen bunca yılın ardından, ana karakterimiz Ethan, karısını dinlemiş ve gerçekten de bu işten uzak durmuştur. Mia’dan umudu kesmiş normal bir hayat yaşamaya başlamıştır. Ancak bir gün, aldığı bir e-posta ile hayatı değişir. Öldü zannettiği sevgili karısından gelen bu mesajda Mia, Ethan’dan kendisini kurtarmasını ister. Bu ani haberin ardından ufak bir şok geçiren ana karakterimiz, sonraki gün hemen e-postada belirtilen adres olan; Dulvey, Louisiana’daki Baker çiftliğine gider.
Bu noktadan sonra size vereceğim fazladan bilgiler, Resident Evil 7: Biohazard’daki deneyiminizi etkileyebilir. Bu nedenle hikaye ile alakalı, daha fazla konuşmayacağım. İçeride sizi bekleyen Baker ailesinin, ne kadar sıcakkanlı olduğunu, siz kendiniz deneyim edersiniz. Peki, hikayeden bahsettik, şimdi de biraz ana karakterimiz, Ethan hakkında konuşalım. Yaşadığı ilginç olaylara karşı tepki veren karakterimiz, birçok korku oyununda gördüğümüz sessiz karakterlerden birisi değil. O da yeri geldiğinde; heyecanlanıyor, kızıyor ve üzülüyor. Ancak bana sorarsanız bu tepkiler biraz sınırlı olmuş. Çok dramatik olayların olduğu bazı sahnelerde Ethan, sessizliğini koruyor. Bu yönü ile karakterimiz birazcık odun olsa da, ben yine de kendisini sevdim. Hatta bazı yerlerde, tam benim demek istediğim şeyleri söyleyince içimin yağlarını eritti. Diğer iyi ve kötü karakterlerden de bahsetmeyi çok isterim ama az önce de dediğim gibi siz bu karakterleri kendiniz tanıyıp, deneyim edin. Ancak hepsini tanımlamak için sadece bir tek kelime kullanma şansım olsa, bu da,”Deli” kelimesi olurdu.
Bakmayın evin böyle durduğuna, iç tasarım daha dost canlısı.
Oynanış nasıl? Bu Oyun bizleri yeterince korkutuyor mu?
Yazının başında da bahsettiğim gibi, ben deneyimli bir korku oyunu oyuncusu değilim. Bu oyunda yaşadığım korkuyu bir şeyle karşılaştırmak istiyorum ancak anılarımda bir karşılık bulamıyorum.Şöyle diyeyim; Resident Evil 7: Biohazard’ı oynadıktan sonra, bizim evde yürüyerek geçtiğim karanlık koridoru, artık seri adımlar ile geçiyorum ve artık banyo yaparken de gözlerimi kapatamıyorum.Kısaca anlatmak gerekirse, Resident Evil 7: Biohazard oldukça korkunç ve sizi, en azından beni, rahatsız edecek kadar da kanlı. Oyunun ne kadar rahatsız edici olduğunu anlatmak için kullanabileceğim birçok tanım var ancak uzatmak istemiyorum. Hadi biraz da oynanıştan bahsedelim.
Her şeyden önce biz, Resident Evil 7: Biohazard’ı birinci şahıs kamera açısından deneyim ediyoruz.Daha önceki Resident Evil oyunlarını oynamadım ancak mekanikleri hakkında biraz bilgi sahibiyim.Daha önce çıkan tüm Resident Evil oyunları, üçüncü şahıs kamera açısından oynanan oyunlardıancak bu sefer oyunumuzun mekaniklerinde, büyük değişikler yapıldı. Hem de Capcom, bu büyük değişikleri yaparken, Resident Evil 7: Biohazard’ın köklerine ineceğini söyledi. Dediğim gibi bu serinin köklerini ben daha önce deneyim etmedim ancak internette yaptığım araştırmaya göre; eski hayranlar, oyunun bu halinden memnun gibi. Ne diyelim, Capcom’u yaptığı bu cesur seçimden dolayı kutluyoruz.
Ana karakterimiz Ethan, kendisini korumayı biliyor.
Karakterimizin kontrolü nasıl? Bulmacalar kolay mı?
Biraz da oyunda, ana karakterimiz Ethan’ı nasıl kullandığımızdan bahsedelim. Öncelikle Ethan, ne bir süper asker, ne de savunmasız bir gazeteci (Yazar, burada Outlast’e gönderme yapıyor.). Kendisi, karşısına çıkan mutantlara, uçan tekme atıp, onların korkulu rüyası olamıyor ancak oyun boyunca elimize geçen silahlar ile de, kendisini korumayı başarıyor. Yazının başından beri defalarca dediğim gibi, ben deneyimli bir korku oyuncusu değilim. Oyunun başlarında, bu deneyimsizliğim sağ olsun, her gördüğüm şeyden kaçtım. Yaşadığım uzun süreli takılmaların ardından, sinir krizleri geçirdim ve bir süre oyundan soğudum. Siz, siz olun, sırt çantanızda bulunan pompalı tüfeği kullanın, işe yarayacaktır. Pompalı tüfek demişken de, oyunun silah çeşitliliği, çok olmasa da, yeterli bir seviyede.Kullanabileceğiniz silahların arasında, bomba atar ve alev püskürten silah gibi ilginç ögeler de mevcut. Tabii bu silahları arayıp, bulacaksınız. Hatta bazı silahları elde edebilmek için çok zor olmayan bulmacalar bile çözmeniz gerekecek. Mesela, oyundaki pompalı tüfeği elde etmek için başka bir pompalı tüfek aramanız gerekecek!
Oyunda bulmacaların da oldukça büyük bir yer kapladığını söylemeliyim. Burada bulmacadan kastım, hem gerçekten bildiğiniz bulmacalar, hem de bölüm sonu canavarı savaşlarında düşmanımızı, nasıl alt edeceğimize dair çözmemiz gereken bulmacalar. Önce şu bildiğimiz bulmacalardan bahsedelim. Bunlar, oyunun belli noktalarında bulunuyorlar ve genelde hepsinin sonunda, kapalı bir kapıyı açmış oluyoruz. Dikkatimi çeken, en eğlenceli bulmacalar sanırım, gölge oyunları ile alakalı olanlar. Büyük zorluklar ile bulduğumuz tuhaf şekilli bir metal parçasını ışığa tutarak doğru şekli elde etmeye çalıştığımız bu bulmacalar, oldukça kolay olmasına rağmen, eğlenceli olmadığını söyleyemem.
Tabii bu tarz bulmacalarda, doğru eşyayı kullanmak önemli.
Bu oyunda ne topluyoruz, ne işimize yarıyor?
Bu oyunda birçok şeyi, birçok amaç için topluyoruz. Bunların en önemlilerinden birisi de, hiç şüphesiz antika paralar. İlk başta sadece, bir başarım/kupa için topladığımız zannettiğim bu minik paralar, oldukça önemli. Bu paraları; oyunun ilerleyen safhalarında bulduğumuz, metal kafeslerin içinde bulunan, can ve dayanıklılık gibi özelliklerimizi arttıran iğnelere ulaşmak için kullanıyoruz.Tıpkı bir içecek otomatı gibi, parayı ver steroid içeren iğneyi al. Bunun dışında oyunda başarım/kupa için topladığımız bazı eşyalar da var. Mesela, Mr. Everywhere büstleri gibi. Bu minik heykelciklerde, oyunun en gizli yerlerinde sizleri bekliyor.
Peki, bu oyunda, canımızı yenilemek için kullanabileceğimiz bir eşya var mı? Elbette var. Bu ilk yardım kitlerini hem toplayabiliyoruz, hem de bulduğumuz şifalı otlar ile birleştirerek kendimiz yapabiliyoruz. Evet, oyunda bulduğumuz bazı eşyaları birleştirerek, yeni eşyalar ortaya çıkarabiliyoruz. Mesela oyunun ortalarında karşınıza çıkacak, alev püskürtme silahını tam manası ile kullanabilmeniz için birkaç eşyayı da, birleştirmeniz gerekiyor.
Neredeyse unutuyordum, oyunda toplayabileceğiniz birkaç kaset de mevcut. Bu kasetler de oyuna, oldukça ilginç bir mekaniği getiriyor. Bulduğumuz bu kasetleri, bazı noktalarda bulunan video oynatıcılara takarak izleyebiliyoruz. Bizden önce bu evde mahsur kalmış birkaç insanın yaşadığı korkunç olayların kaydedildiği bu kasetleri, sadece izlemekle kalmıyor, o kişileri de yönetiyoruz.Bunların dışında fiziksel özelliklerimizi güçlendiren ve bir süreliğine etki eden, ilaçlar da oyunda mevcut.
Bu telefonlar, belki de oyundaki tek gerçek dostunuz.
Kimdir bu oyunun ana kötüleri? Onlarla da kapışıyor muyuz?
Şimdi, size burada, ana kötüleri söylersem çok ayıp olur. O nedenle susuyorum. Ancak basitçe şunu diyebilirim, bu evde fazla dostunuzun olduğu söylenemez. Karşınıza çıkan, hemen hemen her şey,sizi öldürmeye programlı. Oyunu oynamaya başladığınızda zaten kimin kolayca öleceğini, kiminle kozlarınızı “savaş meydanında” paylaşacağınızı anlayacaksınız. Bahsettiğim 2. kategoriden, genelde koşarak uzaklaşmak sizin için en iyi seçenek. Ancak bunu çok kolay olduğunu söyleyemem çünkü oyundaki çevre biraz kırılgan. Yani tam kaçtım derken, birden yanımızdaki duvar, bir motorlu testere ile açılabiliyor. Ayrıca bu durum herkesin başına gelmiyor, tamamen sizin nasıl ve nereye kaçtığınıza bağlı.
Az önceki başlıkların altında, oyunda bulunan bulmacalar hakkında bilgi vermiştim. Ancak bu büyük düşmanlar ile savaşırken karşımıza çıkan, bulmacalardan bahsetmemiştim. Aslında bu durumun hepsinde geçerli olduğunu söyleyemem ancak özellikle oyunun başlarında girdiğim her büyük kapışmada, düşmana direkt saldırmaktansa, onu daha kolay bir şekilde yere serebileceğim yollar aradım. Kimi zaman buldum, kimi zaman da hiç bir şey bulamayıp, çok sevgili pompalı tüfeğime güvendim. Dediğim gibi bu zayıf nokta her büyük kapışmada bulunmuyor ancak siz yine de etrafı bir kolaçan edin derim.
Bu sevgi dolu yemek sofrasında, herkese bir yer var.
Oyunumuzun teknik özellikleri nasıl?
Öncelikle Capcom’u bu kadar güzel gözüken bir oyunu, bu kalitede çalıştırmayı başardığı için tebrik ediyorum. Aslında, Capcom’un yaptığı bu şey, çok zor değil ancak maalesef artık birçok firma bu performans olaylarını umursamıyor, özellikle konsollarda. Bir oyun almadan önce, konsol oyuncuları artık inceleme notlarını değil de, YouTube’da performans karşılaştırmalarının yapıldığı videoları beklemeye başladı. Oyunu PlayStation 4’de oynamış birisi olarak hiç bir sıkıntı yaşamadım. İnternette gördüğüm birkaç videoda, diğer platformlar için de, aynı şeyin geçerli olduğunu gördüm.
Saniyede 60 kare çalışan oyunumuz, görsel açıdan da oldukça göz alıcı. Oyun, bu kadar karanlık bir ortamda bile, etrafın ne kadar ayrıntılı olduğunu bize hissettiriyor. Karakter tasarımları da bir o kadar başarılı. Karşınızda, kas ve kemikten oluşmuş, gerçek bir düşman olduğunu sonuna kadar hissettiriyor. Özellikle büyük kapışmalarda, düşmanın vücuduna attığımız en ufak çakı darbesinin bile, bir izi kalıyor. Bu yönüyle oyun gerçekten tatmin edici.
Bir korku oyunu hayranı iseniz, bu oyunu sakın kaçırmayın.
Peki, bu Resident Evil 7: Biohazard, almaya değer mi?
Şimdi bu soruların cevabı, aslında sizin nasıl bir oyuncu olduğunuza bağlı. Ben en başta da dediğim gibi büyük bir korku oyunu hayranı değilim. Ancak her ne kadar bu oyunu oynarken çok korksam da, oldukça eğlendim ve hikayenin ilerleyişini gerçekten merak ettim. Eğer gizemli hikayelerden hoşlanıyorsanız bu oyuna bir şans verebilirsiniz. Bir korku oyunu hayranıysanız da, daha ne bekliyorsunuz? Gidin, alın, oynayın. Resident Evil 7: Biohazard, kesinlikle yeni neslin en iyi korku oyunlarından biri, belki de en iyisi.
Peki, bu oyun fiyatının karşılığını veriyor mu? Bu sorunun cevabı da sizin bu oyundan ne beklediğiniz. Eğer oyunu, haldır haldır hiç bir şeye bakmadan koşarak oynayacaksanız, 4 saatten kısa bir sürede bitirebiliyorsunuz. Hatta oyunda, bunla alakalı bir başarım/kupa bile var. Ancak normal bir şekilde oynamada oyunumuz, 10 saati rahatlıkla geçiyor. Bu 10 saat boyunca da, oyunun korku dozu hiçbir zaman bozulmuyor her zaman seviyeli ve doğru zamanlarda uygulanıyor. Böylelikle atmosferden ve gizemli hikayeden kopmuyoruz. Yani kısaca oyun fiyatının hakkını da veriyor.
Oyunu Voidu üzerinden satın almak için buraya, Playstore üzerinden satın almak için de burayatıklayabilirsiniz.
Resident Evil 7
PUAN: 8 /10
Yapımcı
Capcom
DağıtımcıCapcom
TürFPS, Korku,
PlatformPlayStation 4, Xbox One, PC
- Korkunun dozu kaçmıyor.
- Gizemli ve derin hikaye.
- Teknik açıdan başarılı
- Başarılı oyun mekanikleri.
- Seyrek yaşanan, grafik hataları.
- Aile üyesi savaşları oldukça kolay olabiliyor.
- Ethan'ın bazen odundan farkı olmuyor.
Eğer bir korku oyunu hayranı iseniz, bu oyun oynayabileceğiniz en iyi yapımlarda birisi.
0 yorum:
Yorum Gönder